Old money
Styl „old money” to elegancka i ponadczasowa estetyka wywodząca się z amerykańskiej arystokracji końca lat 20. XX wieku. Charakteryzuje się wysublimowaną prostotą i dyskretnym luksusem, który odzwierciedla wielopokoleniowe bogactwo i tradycję.
Główne cechy stylu:
W modzie:
- klasyczne, dobrze skrojone ubrania,
- wysokiej jakości naturalne materiały (wełna, kaszmir, jedwab, bawełna),
- stonowana, neutralna paleta kolorów,
- minimalistyczne dodatki,
- brak ostentacyjnych logotypów i błyskotek,
- perfekcyjne dopasowanie.
Kluczowe elementy garderoby:
- tweedowe marynarki i żakiety,
- białe koszule i bluzki z dobrej jakości tkanin,
- eleganckie swetry z naturalnych włókien,
- spódnice o klasycznym kroju,
- szyte na miarę spodnie,
- trencze i płaszcze z wełny.
Charakterystyczne dodatki:
- klasyczna biżuteria bez ostentacji,
- jedwabne apaszki,
- skórzane torebki znanych marek bez widocznych logotypów,
- perłowe naszyjniki,
- zegarki ze skórzanym paskiem.
Filozofia stylu:
- jakość ponad ilość,
- ponadczasowość zamiast chwilowych trendów,
- elegancja w każdej sytuacji,
- dyskretny szyk zamiast ostentacji,
- dbałość o detale i wykończenie.
Współczesne interpretacje:
- old money aesthetic – nowoczesna adaptacja klasycznego stylu,
- quiet luxury – minimalistyczna wersja z naciskiem na jakość materiałów,
- neo-prep – odświeżona wersja stylu preptyskiego.
Poprzednia definicja
Boho